بسيارى از روانشناسان تربيتى و مربيان آموزشى اعتقاد دارند که موقعيت يادگيرى بايد چنان سازماندهى شود که هر شاگرد بر اساس توانايىهاى خود به فعاليت و يادگيرى بپردازد. براى نيل به چنين هدفي، روشهاى آموزش انفرادي، روشهاى بسيار مناسبى هستند؛ زيرا در اين نوع از روشها، شاگردان بر حسب توانايىشان پيش مىروند و معلم نيز وقت کمترى صرف تدريس و زمان بيشترى صرف رسيدگى به فرد فرد شاگردان می کند. البته اولين و اساسىترين گام در راه تحقق چنين هدفى پذيرفتن مفهوم شاگرد محوري در طراحى و آموزش است.

در بسيارى از مواقع، دستيابى به هدفهاى آموزشى از طريق آموزش انفرادى بسيار آسانتر و امکانپذيرتر از روشهاى سنتى ديگر است، بويژه اگر روش آموزش انفرادى به طور صحيح بکار گرفته شود، روحيه استقلالطلبى شاگردان در اجراى طرحهاى کوچک و بزرگ تقويت مىشود. آموزش انفرادي، الزاماً به معناى آموزش يک نفر شاگرد توسط يک معلم با برنامه خاص نيست. آموزش انفرادى ممکن است به صورت گروهى نيز انجام گيرد. البته وقتى آموزش انفرادى به صورت گروهى طراحى مىشود، بهتر است گروهى از شاگردان که داراى ويژگىهاى مشترک هستند، تحت آموزش قرار گيرند.

  فهرست :

چكيده

رشد استقلال در عمل و يادگيرى

تدريس خصوصى

آموزش برنامه هاى شاخه اى

روش مسألهاى

مراحل اجراى روش واحدها

نظريه هاى تدريس

عوامل مؤثر در تدريس

معلمان درسنگر

ويژگىهاى شاگردان و تأثير آن در فرايند تدريس

محتواى درس

تفاوت بين تدريس و يادگيرى

یک اختلال یاد‌گیری

ناتواني هاي حافظه و راهبردهاي آن

انواع ناتواني هاي يادگيري

درمان اختلال يادگيري با دارو

  افسردگی اضطرابی

درمان اختلالات اضطرابی

تاثير تشويق در افزايش يادگيري

ويژگيهاي يك پاداش مفيد

تشويق دانش آموزان بي علاقه وسهل انگار

نتیجه گیری

• مقالات تخصصي